হিন্দু ধৰ্মত শাওণ মাহক বিশেষ গুৰুত্ব দিয়া হয়। এই গোটেই মাহটোত ভক্তসকলে ভগৱান শিৱক উপাসনা কৰে। এই বছৰৰ শাওণ মাহত ৫৯ দিন অৰ্থাৎ ২ মাহ চলিব।
হিন্দু বৰ্ষপঞ্জী অনুসৰি, এই অতিৰিক্ত মাহটোক মল মাহ বুলিও কোৱা হয়। ইয়াৰ কাৰণ হৈছে যে মল মাহটো শাওণৰ পুৰুষোত্তম মাহৰ সৈতে সম্পৰ্কিত। মল মাহৰ কাৰণে শাওণ মাহ ৫৯ দিন হৈছে। ইংৰাজী কেলেণ্ডাৰ অনুসৰি প্ৰতি বছৰে ১২ মাহ থাকে। কিন্তু হিন্দু বৰ্ষপঞ্জি অনুসৰি, প্ৰতি ৩ বছৰত এটা অতিৰিক্ত মাহ থাকে। ইয়াক পুৰুষোত্তম অমাৱশ্যা বুলি কোৱা হয়। এইটো ভগৱান বিষ্ণুৰ উপাসনাৰ সৈতে জড়িত আছে।
জ্যোতিৰ্বিজ্ঞানত, প্ৰতি বছৰে (চন্দ্ৰ বৰ্ষ আৰু সৌৰ বৰ্ষ) কম বেছি পৰিমাণে ১১.১৮ দিনৰ পাৰ্থক্য থাকে। এই পাৰ্থক্য সাধাৰণতে প্ৰতি ৩২ মাহত ৩০ দিন বা ১ মাহলৈ বৃদ্ধি হয়। এই বৃদ্ধি মাহত অধিক মাহ বুলি কোৱা হয়। অধিক মাহটোক মল মাহ আৰু পুৰুষোত্তম অমাৱশ্যা বুলিও জনা যায়।
বিশ্বাস অনুসৰি, শাওণ মাহত শিৱ ভগৱানে কৈলাশ পৰ্বত এৰি সমভূমিত বাস কৰে। সেয়েহে ভগৱান শিৱক উপাসনা কৰাৰ বাবে এইটো সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ সময় বুলি গণ্য কৰা হয়। পণ্ডিতসকলে এই সময়ছোৱাত মাংস, মাছ, কণীকে আদি কৰি আমিষ খাদ্য খোৱাটো নিষিদ্ধ বুলিও বিশ্বাস কৰে। শাওণ মাহত শুভ আৰু সিদ্ধ আহাৰ তথা ব্ৰতৰ আহাৰ খাব লাগে।